Ti rilindesh nga hiri yte ke dhuratë nga natyratë ringrihesh sa herë rrëzoheshnuk ke pohuaras nuk ke mohuar kurrëvetëm ke parë dhe dëgjuarrrenat e përdalakëngët e përçudëtafjalimet shkumëzuesedhe duartrokitjet për atanuk ka këngë për tyas
Dua t’shpalos ndjenjën e gëzimitNë ato momente kur më të vërtetë e ndiejSeç verbohem nga drita e skepticizmitVezullim… e unë di, mos të shoh përtej Një mendim në trajtë mitiKa kohë që bën folenë në
Nana sot e ka datëlindjenU bë katër vjeçe.Sa ngadalë u rritkan të vdekurit.Ajo tash atje është fëmijëPrindërit e mbajnë për doreEdhe andej si dikur këndej. Vrapon pas fluturaveMbledh luleSa shumë i donte Nana LuletEdhe emrin
Kjo ndjenjë kurrë nuk do te ketë mbarimNdjenja e dëshirës per te dëgjuar edhe një herëca zhurma që kanë ikur me kohë nga veshi im.Personat qe i dua, i njoh nga hapat,i njoh nga hapja
Mendimi humbet, zhduket dhe fundosetNë luginën e të qarit, ku lahet shpirti,Aty ku jetojnë vuajtjet, ku rrjedhin lotëtVuajtja me rrota shkel e kalon përmbi. Ndërsa mendimi fle, i lënguar, në paqe,Dashuria rrotullohet në krahët e
Ndiej se nuk ka asgjë më artistikesesa të duash njerëzit. – Vinçent van Gogh Ishte vjeshtë. Kisha veshur një triko të zezë me jakë dhe pallton time ngjyrë hiri. Donte edhe një orë që të
Kur Hanës i duel gjumi, qe natë. Bahet që kish fjet shumë, sepse nuk i kujtohej asgja, veç andrrës së çuditshme që e shihte çdo natë.Tue qenë që terri e kish mbulue botën, ajo, fillimisht,
Slogani “Rroftë shenjtëria e gjuhës dashamire” u shpalua në Sheshin e Madh. Një qarkore nga kryetari i Dashamirit urdhëronte zyrat komunale e të ofiqarisë, shkollat e spitalet, hotelet e kafenetë që ky slogan të jetë
Siç e dimë, mitologjia është disiplina që studion mitet dhe ngaqë miti mund tëketë temë metafizike ose etike, vijmë në përfundim se hulumton parashkaqete jetës ose hulumton mekanizmat sipas të cilëve funksionon jeta; atëherë mundtë
Pse nuk po mund ta gjejmë lumturinë, suksesin, paqen edhe pse po kalojmëditë e net duke u përpjekur, pavarësisht viteve që kalojnë e për të cilatharxhojmë gjithë forcën dhe kohën tonë. Duke u munduar të