
ADELINA XHAFERI – JI DASHURI ODISE!
E di që dashuria për ty më rëndon me shekuje se bota, mbushur mallkimesh grinë pritjen tënde m’i kishte parë gërshetatsa herë të thosha ODISE ke për t’u kthyere në shaminë e zverdhur koheashtu si
E di që dashuria për ty më rëndon me shekuje se bota, mbushur mallkimesh grinë pritjen tënde m’i kishte parë gërshetatsa herë të thosha ODISE ke për t’u kthyere në shaminë e zverdhur koheashtu si
Malli për tyn’currila muzgu po m’rrjedhE nëpër flet’t e mlume me vrerPo m’futet n’trupin tem terr I dashtunBuz’ve boj’gjaku po m’rrjedhN’mes deg’zash nate mungesa jotepo m’futet n’dejSi zogjtë qi k’pusin krah’t n’ajriPa dill po m’çelin
Veç ëndrrat janëgëzime për tëEh… Mendimetjanë si dredh e pluhuritjeta e saj është pa stolisjeMund të them pa kozmetikëE saj është jeta Goja e saj është ndryshkÇelësit i kanë rënë dhëmbëtÇka shfaqet në fytyrën e
zhvesha kujtimet me këmishën e bukurPër festë vetë e zgjodhaI përqafova kujtimet një nga njëMalli e gëzimi më ikën me zhgënjiminKujtimet u zhdukën morën arratinëLutem të mos më kthehen kurrëKënga magjike e shpirtit timFilloi të
Nata është e shkurtër përpara kësaj heshtjeje të gjatë zemra është e qetë dhe zhurmën e ka lënë duke u derdhur jashtë Do ta mbaj në duar gjithë durimin që kam kërkuar Do ta ëndërroj
Të deshaas vetë nuk e dita pseas sot nuk e di Befasisht Vrima e Zezë u mbush me dritëhapësira u çel brenda masëskoha filloi të numërojë hapat bota pastaj u krijua rastësisht pastaj edhe unë
Antiheronjtë që ulen çdo dite në tryezën timedinë të shkruajnë para mejenga një novelë me heroizmaedhe pse ireale dhe të padeshifrueshëmklima që shpërndan prania e tyre është e dukshme Secili nga ta vjen nga dikudhe
Kur m’ ra flaka joteIsha pyll i rrallë për fatPemët ishin larg njëra tjetrëse gjuhët e dheut ndërmjet tynefiknin kollaj gjuhët e flakëve tuaÇka nuk ishte pemëu shkrumbue.Për muaj e muej erdhi era tymPërzhitja ma
Përkushtim për dajën tim Pyes habitshëm a shkove për të mos u kthyer kurrë?!Shkove, por dhimbja nuk pushon dot, sepse ka ende shpirt në ne.Shkove e të mbuloi ai dhe i zi, por fryma jote
Shikoj si vajtojnëmbi varreNdërkohë mua më qeshet me lindjet e tyrePetkat e zezandër gurët e bardhë të mermerit rëndonin mbi qefinëLutjet mbi mua i bëninGjersa Këpucët shkelnin sipër kufomaveNë shoqëri me të vetmuaritmbeta Se të