
Hafiz Shirazi-Ajkë ashku
Nata asht e errtë Dallgtë t’tmerrojnë Turbina asht e frikshme Çka e kuptojnë hallin tonë, ata që n’breg janë *** S’ka asnji udhë që fund nuk ka. *** E kem qitë kryet n’pragun e t’dashtunës,
Nata asht e errtë Dallgtë t’tmerrojnë Turbina asht e frikshme Çka e kuptojnë hallin tonë, ata që n’breg janë *** S’ka asnji udhë që fund nuk ka. *** E kem qitë kryet n’pragun e t’dashtunës,
Insani asht nji pikë gjak e njimijë shqetësime *** Nuk jam nji që s’e dallon hallallin prej haramit… Me ty vena asht hallall, pa ty uji asht haram.. *** Lidhjen me njerëzit mbaje njëjtë si
Nëse lyp ditë e natë e nuk munesh me gjet, nuk ka hup ajo që ti je tuj e lyp po n’mrensinë tane ka mangësi. *** Kur n’dhimtë t’zhytesh ti në tanësi Ki me dalë
Namazi e agjënimi bahen kaza, po koha e jetës tem që m’kalon pa Ty, kaza s’ka. *** “Për mos me pre gishtin e tij (myftiu) ikë nga drejtësia e Hakkut Ndërsa unë Nesimi si ashik
Bjeshkës i bjen, e ban hi Zemrës i bjen, e ban udhë Sulltanave u bjen, i ban robër Thelb urtësie asht dashtunia *** Mos e the zemrën e dostit, Se s’ka ustah për me e
Tipizimi i personazhit, si kategori relevante në zhvillimin dhe eksplikimin e ngjarjeve që ndërtojnë subjektin e një vepre letrare, ka hyrë për herë të parë si çështje fundamentale në teoritë letrare me “Poetikën” e Aristotelit.
Zhurmet e trenave qe po vinin me vonesePer ta shpetuar fatin e ftohte,Ne mes kembeve te prostitutave.Po mundohem ti jap kohe llampes antikeTe zhvishet nga zjarri i helmuar prej gaziTe sherohet e shtrire mbi murin
Sot erdha unë me t’pa, me t’i ndigjue ato rrahje t’zemrës Erdha me e shue këtë mall Erdha me t’tregue që po harroj shumë gjana, por jo ty Se bash ti je arsyeja që po
Mevlana Xhelaluddin Rumi Përktheu nga turqishtja: Fatijona Bajraj “Nëse dritarja ku ti e sheh botën asht e papastër, lulat e mia kanë me t’u dokë lloç.” “Mllefi asht si era, nalet mbas nji kohe, po
Mevlana Xhelaluddin Rumi Përktheu nga turqishtja: Fatijona Bajraj “Në ven se të lypsh pretekst me u idhnu, lyp arsye për mu dashtunu.“ “Kujdes me kanë rrinë dhe me kanë shoqnohesh, se bylbyli të çon te