Yasar Kemal-Fshesa
Përktheu: Fatijona Bajraj Njëri quhej Reshid, tjetri Durmush. Reshidi ishte shtatgjatë, i hollë, Durmushi ishte i shkurtër dhe i trashë, aq sa t’i thuhet topolak. Ishte pranverë. Kishte rënë shi. Në tokë mbizotëronte një ditë
Resat Nuri Guntekin-Letrat e dashurisë
Përktheu: Fatijona Bajraj Një mbrëmje, kur u kthye nga shkolla, Rasimi gjeti një zarf që kishte ardhur në emër të tij. Brenda zarfit ishte një letër e zbukuruar me lule, në të cilën shkruheshin këto
Mevlana Xhelaluddin Rumi
Përktheu: Prof. Dr. Metin Izeti O Njeri! Edhe nëse je lart sa mali Kaf, je aq i vogël sa të futesh në një qefin. Mos harro, çdo gjë ka një llogari; sa t’i trishtosh të
VARGJET E DIVANIT NDËRMJET NDJENJËSDHE TEJARSYES
Shkruan: Metin Izeti Për të shkruar poezi, veçanërisht poezi me akçes shpirtnor nevojitet të kalosh andej mendjes, jo në pamendësi, por në mbimendësi. Edhe vet emërtimi Divane rrjedh nga një fjalë perse që do të
NUMRI DYZET/ERBEIN NË KULTURËN SUFIKE ISLAME
Shkruan: Metin Izeti Kultura e mendimit islam në prezantimin e idesë së lartë të zbritur nga i Lumi Zot i ka shfrytëzuar të gjitha karakteristikat e gjuhës. Për të sqaruar sa më qartë dhe sa
NËPËRMJET POEZISË NË THELBIN E AFËRSISË
Shkruan: Metin Izeti Afërsia me Krijuesin dhe tharmin e ekzistencës ka qenë dhe vazhdon të jetë synimi kryesor i poetëve shpirtnorë në të gjitha hapësirat botnore. Shpirti i poetit të sinqertë vuan për ta gjetur
Shemsi Tebrizi-Ajkë ashku
Sprovë asht kjo pra, zemra e peshkut dashtunohet n’shkretinë. *** Kur jam larg jarit pranverës, Çka m’duhen kopshtet, çka m’duhen gjelbërimet? *** Pse po rritesh tuj u lavdnue?! A nuk asht lindja jote nji pikë
Hallaxhi Mansur-Ajkë ashku
Xhehenemi nuk asht vendi ku djegni, por asht vendi ku kërkush nuk e ninë që djegni. *** Guha që flet asht shkatërrimi i zemrës që heshtë. *** Litari i ekzekutimit asht miraxhi i ashikut. ***
Haxhi Bektash Veli-Ajkë ashku
Nxehtësia asht prej zjermit jo prej saçit Qerameti asht prej kresë jo prej taxhit Çka do që lypë lype n’vete Jo në Kuds, Haxh e Mekke *** Mos e the zemrën e kërkujt Mos dil
Omer Khajam-Ajkë ashku
Errësina prej dritës, rrena prej t’vërtetës ik Dielli edhe vet po t’asht përreth banë dritë Mos u mërzit, vetmia asht kaderi i t’vërtetave Sorrat me plimin e tyne, shqiponja vetun fluturon.. *** A ka ma