0 Comments

Sonte me natë syrgjyn në shtegun e kopshtit ,

Akulli kishte rrethuar të gjitha strehët,

Gështenjat me borë torturoheshin nga të dridhurat…

Sonte me natë hëna më përcolli,

Zvarritej nëpër rrugën e kumbarës,

Ashtu në të ftohtë fluturonte yjeve në mes….

Pritja duke shtrënguar veten në gjoks, që  të fshihej,

Fytyra i buzëqeshi  kur gështenjat i shkëlqej,

Dimri nuk mundet mua dhe ty të na shkatërroj..

Related Posts

FLORENDA HOTI-MA KPUTË SHPIRTIN VAJI YT

edhe pse thika ma gërryen ashtinunë t'dut'du bashkë me botën që s'e kuptoj hiçe di, t'kam vra kur kam ikt'kam vra kur t'i kam marrë stinët,netët, diellin, shpirtint'kam vra kur t'i kam fundosëandrrat e shkel'…

JETMIR KRASNIQI – PRITJE E PËRNDRITJE

Pres, do pres derisa do vdesDo pres derisa dhe pritja te thotë “Prit!”Do pres deri tek një shpresëAi shkëlqim vazhdon të me dehë dhe më nxitDo pres, shumë do presDerisa nga dehja mos t’i hap…

LUERDA AVDIAJ

Po ne ç'jemi tani, ç'mbetëm?Një qiell i grisur pa hënë,që ra në humnerën e harresës? Ne s'jemi, s'bëhemi dot mëEdhe sikur zemra e një fëmije,të qepë me ëndrra qiellin e grisur. Ne ishim, mbetëm dhimbje.Si…