MELISA YËLDIRIM-SIKUR TË SHIHJA NJË DITË QË KE ARDHUR
Sikur të shihja një ditë që ke ardhurSikur një zog i qortuarI lodhur dhe lagur në lumNë zërin tënd dëgjoj një melodi Që të mbarojë nuk diSikur të shihja një ditë që ke ardhurMe ato
FATIH AÇIKOGLU-SYVEJDA
U zgjova në ty nga ëndrrat e dërmuaraTi dëshira e vetme e luleve të mia të vyshkuraTek po qëndroja në breg të lumit të gurgulluarM’u ule përballë si një lozonjare Lulet e mia po mbaje
OMER ÇETIN-FRYMËZIM
Lotët më janë bërë bojë, vargjet m’i mbushinUnë jam tash më afër me erënPo thahet zemra ime e lulëzuarHamendësoj se vjeshta çeli sot në derën time Tani i besoj vetmisë time netëveHarenë kam sa maja
SHAHIN ÇAKAR
Dita po perëndon në heshtje pas bjeshkëvePas pak ky qytet fle në gjë të errësirësVorbulla dhe mua në varr më tërheqinBrenda syve të mi dritat fillojnë të sillen Këtu,Në dhomën e ngushtë, në mure të
ALPER NAMAL-TAMBUR
Me dashuri çdo fillim nisëE dashura nuk erdhi, tri gjenderata i kam gurëzuarI varfër sa dashuriaQë rënkon në pragTamburi im i sëmurë rri shtrirë në shtratEja, derisa Yskydari vjedh venënSi mund të mos dëgjohet melodia
BOJA E SHKRIMIT DHE PRODHIMI I SAJ NË PERIUDHËN OSMANE
Kjo bojë e cila përmban blozë zamkë dhe ujë, ishte boja më e preferuar nga kaligrafët e Perandorinë Osmane sepse korrigjohej lehtësisht dhe nuk zbehej shpejt. Në përgjithësi bloza e marrë nga vaji i lirit
IBRAHIM SELAMET-DALJA NGA PREKAZI
PËRKTHEU NGA TURQISHTJA: FATIJONA BAJRAJ Nuk është fare e lehtë të shkruaj historinë e gjyshit tim Zejnullah Prekazit. Mbase nuk jam i denjë të shkruaj unë për të, mirëpo në anën tjetër po e ndjej
MUHIB KOZHANI-AJO QË DERI NË VDEKJE NUK MBARON
Duke ecur i vetmuar në rrugët e qytetit,Me letrën tënde në duar, prej muajsh,Me barrën e një kujtimi të vetmuar,Fotografinë tënde të ndrydhur në duar. Çdo ditë kaloj andej nga dera jote,Shikimi çdoherë me mbetet
LINDA SHAQIRI-MË LEJO TË ÇLIROJ LIRINË
Më lejo të shkruaj,Shekujt,Më lejo t’i këndoj,Vitet,T’i thur lavdi kohës,Gjurmëve të saj,Të grisura në çdo cep historie,Kudo,Nën hapa ,Me baltë të mbështjella,Të lara me gjakun e njomë,Nëpër beteja,Të groposura me dheun e tradhtisë,Kundërmon aromë varfërie,Më
LUMI HAJRA-DOLA PREJ VETES
Dola prej vetesVeç për një shëtitjePër pikë qejfiHyra në oborret e veteve tjeraPa lejePa trokitjePa e thirrë askëndS’doja ndeja a bisedaE urrej të qenit mysafirTë dielen mbrëmaU dashtë të kthehem sërishPor te vetjaNuk m’pranuan pa