0 Comments

Më lejo të shkruaj,
Shekujt,
Më lejo t’i këndoj,
Vitet,
T’i thur lavdi kohës,
Gjurmëve të saj,
Të grisura në çdo cep historie,
Kudo,
Nën hapa ,
Me baltë të mbështjella,
Të lara me gjakun e njomë,
Nëpër beteja,
Të groposura me dheun e tradhtisë,
Kundërmon aromë varfërie,
Më lejo vetëm një çast,
Të bërtas me zë Shqiponje,
Të godas me britmën e rrufesë,
Ata,

Që groposën historinë,
Me gjakun e Shqiponjës,
Më lejo të çliroj Lirinë,
Nga prangat e të burgosurve!

/RevistaUji-VII/

Related Posts

LUMI HAJRA – NË CEREMONIN E VDEKJES SIME

Shikoj si vajtojnëmbi varreNdërkohë mua më qeshet me lindjet e tyrePetkat e zezandër gurët e bardhë të mermerit rëndonin mbi qefinëLutjet mbi mua i bëninGjersa Këpucët shkelnin sipër kufomaveNë shoqëri me të vetmuaritmbeta Se të…

DAN IBRAHIMI – TI RILINDESH NGA HIRI YT

Ti rilindesh nga hiri yte ke dhuratë nga natyratë ringrihesh sa herë rrëzoheshnuk ke pohuaras nuk ke mohuar kurrëvetëm ke parë dhe dëgjuarrrenat e përdalakëngët e përçudëtafjalimet shkumëzuesedhe duartrokitjet për atanuk ka këngë për tyas…