0 Comments

Përktheu nga turqishtja:Fatijona Bajraj

Lules ngjyra i është tharë, e zogut kënga i ka mbaruar
Rrugët pa lëvizje janë, degët pa forcë, e ujerat pa valë
Tabuti i bërë nga druri po bartët shtëpi më shtëpi
Në vend të pranverës e shpresës, o dimër frikën tënde kam në gji

Zoti im, sikur mos të të errësohej qielli yt
Degët e pemët të tuat janë, i ke derdhë
Bashkë më gjethet e më stinët, dita ditës
Edhe jeta vjen e ikën..

/Revista-Akademia/

Related Posts

Jëllmaz Erdogan-Emrin kishe pranverë

Përktheu nga turqishtja:Fatijona Bajraj Kur ti flije qytetin kaplonte vetmiaKur zgjoheshe ndërronte stina në timen fytyrëNuk e dije që fshehurazi të dojaDashuria jote thahej në mua emrin kishe pranverë Fustanin e valëvisje në sokakun tonëSokaku…

METIN IZETI-NGULFATJA E LETËRSISË

Jeta në epokën e “autokracisë digjitale” duket se e zhduk përgjithmonë kulturën. Skllevërit e Rendittë Ri përpiqen me ngulm ta përshpejtojnë vdekjen e letërsisë, së shpejti nuk do të nevojiten as ata– transhumanizmi, me shumë…

Nazim Hikmet-Të dua ty

Përktheu nga turqishtja:Fatijona Bajraj Të dua ty Sikur e ha bukën e zhytur në kripë Sikur pi ujë netëve kur zgjohesh në zjarr duke mbështetur gojën në rubinetSikur e hapë kutinë e rëndë të postës,…