0 Comments

Dëgjova që n’vatan tem ke ardhë
këmbë pas këmbe t’u xhezdisë vërdallë


në atë të ftohët e n’atë acar
na mbushe me nur e na le nektar


po nuhas aromë t’trandafilave aty ku abdes ke marrë
i gëzum është ai makam ku vendose t’ndritunin ballë


Urtësi t’pafundme le, o libër i gjallë
U naltësofsh n’botën, aty ku s’ndjen zemra mall.

Related Posts

BESNIK JAHA-NE VETËM IMITOJMË

Për dallim nga filozofitë dhe besimet tjera, në Islam njeriu asnjëherë nuk kapasur nevojë ta pyes veten kush jam unë; ndërsa kjo pyetje gjithmonë ka qenëthelbi i çdo problematike. Ai njihet si qenie e Zotit,…

IZRI REXHA-VARFËRIA TË NDAL FRYMËN

Atë paradite u kthye Denisi për në dhomën e tij, i cili banonte në qendër të qytetit si qiramarrës ditor që ishte vendosur aty qe disa javë. Edhe këtë ditë nuk kishte mundur të gjente…