0 Comments

Indet tona rrokullisur prej malit
në hone të thella
ku mendimet në kredhjen e tyre koten
si një kothere buke ngelur në tavolinë
dhe ku etika e Florës dhe e Faunës
i përvidhet kinse errësirës që na ka pushtuar


Qerthull majave të maleve
sorollatje sorrash në fluturim
me krakëllima e oshëtima
Një puhizë ajër gëlon me shpoti
në mpiksjen e plagëve të shpirtit


Pikëlimi i shiut në përqasjen lojcake
kaplon gjenezën tonë
ku së fundmi në trajtat e një funerali
ndihet fajtor për dashurinë e mbytur

Related Posts

METIN IZETI-TË KËRKOVA GJITHANDEJ

Në Ditët e mia të bukura, në shpirtin tim që këndon elegjiKërkoj një shfaqje nga Qenia, në peizazhetUnë endem, në lot, frika më pushton,Ndikojnë yjet mbi mua - sa për ta shtypur frikën.Sa keq, nuk…

LUERDA AVDIAJ

Po ne ç'jemi tani, ç'mbetëm?Një qiell i grisur pa hënë,që ra në humnerën e harresës? Ne s'jemi, s'bëhemi dot mëEdhe sikur zemra e një fëmije,të qepë me ëndrra qiellin e grisur. Ne ishim, mbetëm dhimbje.Si…