KALLDËRM- FATIJONA BAJRAJ
E përmallshme eci kalldrëmeve t’mahalles t’zanatlive t’shehrit kadim
Eci direkt për n’xhami n’seher vakt e me i falë nja dy reqate me nxitim
Kambët s’mbajnë prej halit t’ranuem e gjynyli po m’shpejton
Ngutna me mbrri me puthë balli jem sexhaden me u bashku me nurin Tan
E prej xhamisë kur t’kem dalë kambët kah dergjahu vetë m’çojnë mu
Me tespihët qelibar t’metun prej shekujsh me 99 esmatë Tua me t’përkujtu
Me ba ziqer me zemër e me kja me za
Me gjetë huzurin që dynjaja nuk po e ka
Du me u mytë n’lot zanit t’nejit kur nisë me vajtu
Sot knoj me vaj unë, as zaqirat s’kanë me knu
Du me u deh ma zi se me njimijë kadeha t’mejit
Jo me venë t’mejhanës, po me ferjadin e nejit
E kur t’jem neh prej vajit e ofshamës e përtokë t’jam përplasë
S’du me iu kthy dynjasë, du me nejt n’halvet t’sevdasë
Du n’vetmi t’lejlit me thirrë Allah, Allah
Lejlat janë tretun, ka ardhë zamani me e gjetë Ata
Boll, moj zemër mas udhëve t’Lejlasë ke nga
kalldrëmeve t’shehrit t’vjetër
Mevlanë duhesh me gjetë, s’ka hakikat tjetër
S’ka dynjaja sefa, zahmet me udhëtu neper ta
Xhani m’gjet huzur veç kur tha LailaheilAllah