0 Comments

Përktheu nga turqishtja:Fatijona Bajraj

Me dashurinë tënde, një mali të madh i kam ngjarë
Më je mu si tymi që me sillet në kokë
Syri, gjuha e dora ime, ty s’të lëshojnë
Më je po si romani që çdo natë lexohet
Ashiku po s’u dashurua e fsheh dashurinë
Fytyrat thahen në largësi
E hiç mbeten pranë tyre edhe detet e trazuara
Më je mu si oqeanet që këpusin stuhi
Bashkë me ditën që çelë zambaku në liqe
Thuaj vdis e njëmijë herë të vdes
Me je mu si karvani rrugë humbur
Në çdo shkretëtirë të hapur brenda në zemrën time

/Revista-Akademia/

Related Posts

Historia e mësimit të nejit- Hakan Menuç

Përktheu nga turqishtja: Fatijona Bajraj Derisa po vazhdoja t’i fryja nejit dhe të nxirrte zëra të çuditshëm të gjithë po vazhdonin të më shikonin me habi. Fillimisht habiteshim se përse nuk nxirrja zë më pas…

TI, KËNGA IME E PËRJETSHME-METIN IZETI

Ti më shkruan mua në hakikat, ndërsa unë i gjori, shkruaj vargje me mexhaz Ti kroni i vetëm i frymës, une frymëmarrës pa takat, Unë jetoj në strehën Tende i shashtrisur, tundem me përtesë të…

NËPËRMJET POEZISË NË THELBIN E AFËRSISË

Shkruan: Metin Izeti Afërsia me Krijuesin dhe tharmin e ekzistencës ka qenë dhe vazhdon të jetë synimi kryesor i poetëve shpirtnorë në të gjitha hapësirat botnore. Shpirti i poetit të sinqertë vuan për ta gjetur…